Quo Vadis Synaspisme?

Βρήκα το παρακάτω κείμενο σε blog. Δεν μπορώ να πω ότι διαφωνώ κάπου…

«Πάρε το δαχτυλίδι μου…»

Οταν ένας αρχηγός κόμματος παραιτείται υπέρ κάποιου άλλου, δεν κάνει τίποτε άλλο παρά να του δίνει «δαχτυλίδι». Το έκανε ο Κ. Σημίτης με τον Γ. Παπανδρέου το 2004 και δέχθηκαν και οι δύο πολλά πυρά και τότε αλλά και πρόσφατα, που το θέμα επανήλθε με αφορμή τη νέα εκλογή προέδρου. Το ίδιο επί της ουσίας κάνει τώρα και ο Αλέκος Αλαβάνος.

Μόνο που στον ΣΥΝ κινούνται λες και θέλουν να αρνηθούν την πραγματικότητα. Μιλάνε για συλλογικές διαδικασίες, συλλογικές αποφάσεις και άλλα παρόμοια, επειδή -λένε- δεν ταιριάζουν τα δαχτυλίδια στην Αριστερά. Μόνο που όλα αυτά καταλήγουν σε ένα πρόσωπο. Αυτό που από την πρώτη στιγμή υπέδειξε ο απερχόμενος πρόεδρος, τον Αλέξη Τσίπρα, προλαβαίνοντας και αποτρέποντας κάθε άλλον ενδιαφερόμενο. Ποια είναι η διαφορά μεταξύ Σημίτη και Αλαβάνου; Ο πρώτος, ως πιο αστός πολιτικός, έδωσε το «δαχτυλίδι», αφού πρώτα κάλεσε σε δείπνο τον διάδοχό του, ο άλλος οργανώνει … συλλογικές διαδικασίες.

ΠΑΝΟΣ ΣΩΚΟΣ «Ε»