Η απάντηση της Μαριλής Μαργωμένου στο σχόλιο για το Σπόρτιγκ

Δεν πίστευα ότι το σχόλιό μου για τις χαριτωμενιές της Marilu θα τύγχανε ιδιαίτερης αναφοράς και προσοχής. Όμως η Marilu (Μαριλή από δω και κάτω) μου απάντησε με σπάνιο αποδεικτικό λόγο και ντοκουμέντα:

Η απάντηση της Μαριλής Μαργωμένου

Αγαπητέ κύριε,

Είμαι η Μαρίλη Μαργωμένου, και μόλις διάβασα το κείμενό στο blog σας, που το υπογράφετε ως «syrizitis». Μια και με κατηγορείτε για μυθομανία, θα σας παραπέμψω σε ένα βίντεο, στη διεύθυνση http://www.youtube.com/watch#!v=qVomZ6MSbP0

Προφανώς δεν ήσασταν στην συγκέντρωση του Μετώπου του κ. Αλαβάνου, αλλά στο βίντεο μπορείτε να δείτε όλ’ αυτά που σας φαίνονται τόσο απίθανα, ώστε να θεωρείτε ότι τα επινόησα. Στο 0.45, λοιπόν, θα δείτε τη λευκή σημαία του Συνασπισμού που τόσο σας σκανδάλισε να ανεμίζει. Στο 1.49, θα δείτε το δεντράκι της Timberland στο πέτο του συντρόφου Κατσούλα. Δε χρειάζεται «να βλέπετε σαν αητός». Όπως θα παρατηρήσετε και στο δεύτερο βίντεο που τη διεύθυνσή του σας δίνω πιο κάτω, δίπλα στον ομιλητή υπάρχει video wall. Στο 3.10, θα δείτε τους 50 κλακαδόρους καθιστούς κάτω απ’ τη μπασκέτα, να αποθεώνουν τον Αλέκο Αλαβάνο.

Επίσης, μπορείτε να ανατρέξετε και σε ένα δεύτερο βίντεο, στη διεύθυνση http://www.youtube.com/watch?v=i1rwG5lM37s

Εκεί απ’ το 3.35 και μετά βλέπετε τον Αλέκο Αλαβάνο να μας λέει για την ανάσταση του Κουμή, της Κανελλοπούλου, του Αλέξη Γρηγορόπουλου κλπ, και μετά «το κοινό να παραληρεί εν όψει της ανάστασης, και τον Αλέκο Αλαβάνο να χειροκροτεί ευτυχισμένος».

Για την στιγμή που μπήκε ο Μανώλης Γλέζος στο Σπόρτινγκ, δε βρήκα πειστήρια σε βίντεο. Αλλά μπορείτε να ρωτήσετε τον ίδιο τον κ. Γλέζο αν περπατούσε αργά, και αν τον χειροκρότησαν. Επίσης μπορείτε να ρωτήσετε τον Ανθιμο αν βγήκε κι εκείνος με αργό βήμα στο Αλεξάνδρειο και αν τον αποθέωσαν. Λυπάμαι αν σας έκανα να πλήξετε γράφοντας περίπου την ίδια πρόταση σε δύο διαφορετικά κείμενα που απείχαν δύο χρόνια το ένα απ’ το άλλο, όμως έτυχε δύο ηλικιωμένοι άνθρωποι να βγουν σε δύο διαφορετικά γήπεδα του μπάσκετ και να τους χειροκροτήσουν. Αν κάποιος απ’ τους δύο είχε βγει στο παρκέ τρέχοντας, να είστε σίγουρος πως θα το έγραφα, ακόμη κι αν δε χειροκροτούσε άνθρωπος.

Μέχρι σήμερα, κύριε syriziti, ποτέ δε φαντάστηκα πως θα χρειαζόταν να αποδείξω τις μικρές λεπτομέρειες που παρατηρώ κάνοντας ρεπορτάζ. Κι έτσι δεν τραβούσα φωτογραφίες για απόδειξη. Ευτυχώς όμως, τις ίδιες λεπτομέρειες που επιμένετε πως τις φαντάζομαι, τις βλέπουν κι άλλοι. Κι έτσι, για τις μπύρες που έπινε ο Α. Τσίπρας στο Ταε Κβο Ντο, και οι οποίες επίσης σας σκανδάλισαν, έγραψαν και τα Νεα: http://www.tanea.gr/default.asp?pid=96&ct=1&artid=4489453&nid=0&rid

Και για τη μους σοκολάτα της Εμινέ Ερντογάν, που τόσο σας ενόχλησε, θα σας παραπέμψω στα ρεπορτάζ των συναδέλφων στο Πρώτο Θέμα:

http://www.protothema.gr/greece/article/?aid=68613

… αλλά και στο Βήμα:

http://www.tovima.gr/default.asp?pid=2&ct=32&artid=331911&dt=16/05/2010

Δε χρειάστηκαν «ακτίνες Χ» και «βλέμμα σούπερμαν». Απλώς ήμασταν και οι τρεις δημοσιογράφοι έξω απ’ το ζαχαροπλαστείο «Platis» στο Golden Hall και βλέπαμε την κυρία Ερντογάν απ’ τη τζαμαρία.

Βλέπετε, κύριε syriziti, είναι δικαίωμά σας όλ’ αυτά που γράφω να τα θεωρείτε γελοία και ασήμαντα. Αλλά όπως σας αποδεικνύω παραπάνω, συνέβησαν πράγματι, κι αν ήσασταν εκεί θα τα βλέπατε. Οπότε, όσο κι αν δε σας αρέσει ο τρόπος που γράφω, δεν βλέπω από πού προκύπτει αυτό το «κατά παραγγελία αρθρογραφία» που γράφετε στο τέλος του κειμένου σας. Εγώ υπογράφω το κείμενά μου και αναλαμβάνω την ευθύνη γι’ αυτά. Εσείς κύριε syriziti, που γράφετε ανώνυμα στο ίντερνετ, το όνομά σας θα μπορούσατε να το μοιραστείτε μαζί μας;

Μια πρόχειρη απάντηση αυτουνού εδώ του blog

Κυρία Μαριλή, ας τα πάρουμε ένα ένα:

1. Η λευκή σημαία που διακρίνεται στο 0.45 δεν είναι του Συνασπισμού, είναι του Συριζα. Γράφετε στο ρεπορτάζ σας ότι «η πέμπτη δεν είναι καν κόκκινη, είναι λευκή και γράφει ΣΥΝ». Έχετε εντρυφήσει σε τόσες συγκεντρώσεις και συνέδρια. Δεν μάθατε ακόμη ότι υπάρχουν λεπτές αλλά υπαρκτές διαφορές ανάμεσα στον ΣΥΝ και στον Συριζα;

2. Δεν αμφισβήτησα ότι ο «νεαρός επαναστάτης» (δικός σας χαρακτηρισμός) φοράει Timberland. Αμφισβητώ τη δημοσιογραφία του στυλ: «Πρέπει να αποθεώσεις τον νεαρό επαναστάτη Χρ. Κατσούλα, που βροντοφωνάζει «ας μας χλευάσουν! Εμείς χρειαζόμαστε ένα νέο ΕΑΜ!», ενώ στο βιντεογουόλ διακρίνεται το δεντράκι της Timberland στο πικέ μπλουζάκι του».
Κατόπιν επικοινωνίας μου με τον νεαρό επαναστάτη πληροφορήθηκα ότι οι μπλούζες Timberland πωλούνται εκτός σεζόν στα Outlet κάτω από το μισό της τιμής τους. Η συγκεκριμένη μπλούζα όπως με διαβεβαίωσε ο νεαρός επαναστάτης είχε αγοραστεί προ 5ετίας και δεν θυμόταν την τιμή της.
Παραμένει προς διερεύνηση το κορυφαίο φιλοσοφικό ζήτημα αν οι επαναστάτες (και δη οι νεαροί) μπορούν να φορούν Timberland ή αν πρέπει να ψάξουν να βρουν στο Μοναστηράκι το επαναστατικό αμπέχωνο των seventy’s. Μήπως σας περισσεύει εσάς κάποιο;

3. Στο 3.10 μέτρησα όχι 50 κλακαδόρους, αλλά 67!!! Δεν τους είδα και πολύ φανατικούς στο να «αποθεώνουν» τον Αλαβάνο. Απλώς τον χειροκροτούν. Επίσης στο άνω διάζωμα όσο κόσμο έπαιρνε η κάμερα τον έβλεπα κι αυτόν να χειροκροτά. Επομένως η φράση «τους 50 κλακαδόρους» φανερώνει μια μικρή εμπάθεια και για τον αριθμό (παραλείψατε 17!), αλλά και για τον χαρακτηρισμό.
Δεν ξέρω αν έχετε χειροκροτήσει ποτέ στη ζωή σας. Έναν ομιλητή, μια διαδήλωση, μια θεατρική παράσταση, ένα καλό αστείο, ένα ποίημα που λέει το παιδί σας στο σχολείο. Αν το έχετε κάνει, μήπως είστε κλακαδόρισσα και δεν το είχατε καταλάβει;

4. Επειδή χειροκρότησα την αναφορά σε Κουμή, Κανελλοπούλου κλπ, σας βεβαιώ ότι δεν ήμουν ούτε εκστασιασμένος, ούτε σε παραλήρημα. Τη βρήκα κάπως συναισθηματική την ομιλία του Αλαβάνου. Επειδή οι περισσότεροι κάποτε χρηματίσαμε στο θαυμαστό κόσμο του φοιτητικού συνδικαλισμού, δεν θαμπωνόμαστε πια από τις εκκλήσεις στο θυμικό. Προφανώς εσάς σας συγκίνησε τόσο ώστε είδατε «το κοινό να παραληρεί εν όψει της ανάστασης».
Δικαίωμά σας είναι φυσικά να παραλληλίσετε μια συγκέντρωση της αριστεράς με ένα μάτσο βαρεμένων θρησκόληπτων που περιμένουν την ανάσταση. Ελευθερία έχουμε, ο καθένας βλέπει αυτό που έχει αποφασίσει ότι θέλει να δει.

5. Η αναφορά σας στον Γλέζο και η αντίστοιχη στον Άνθιμο δεν μου δημιούργησε πλήξη, αλλά έκπληξη: Τόση φαιά ουσία καταναλώσατε στην διακωμώδηση της κατάστασης, δεν μπορούσατε να βρείτε άλλες παρομοιώσεις; Ή οι φίλοι σας ξεκαρδίστηκαν στα γέλια με την πρώτη περιγραφή, και την επαναλάβατε;
Επίσης αν σε μια συγκέντρωση της αριστεράς «ο Μανόλης Γλέζος βγαίνει με αργά βήματα και χειροκροτείται από το κοινό», δεν είναι είδηση.
Αν αντίθετα «ο Μανόλης Γλέζος βγαίνει τρέχοντας φωνάζοντας γιόου μεν και η κερκίδα ουρλιάζει πουλημένε – πουλημένε», τότε αυτό είναι είδηση.
Μάλλον τα έχετε μπερδέψει. Εκτός κι αν δεν σας ενδιαφέρει η είδηση αλλά η διακωμώδηση.

6. Δεν μπορώ να αποδείξω ότι ο Τσίπρας δεν ήπιε μπύρα στο Ταε Κβο Ντο. Δεν με νοιάζει κιόλας. Δεν προσθέτει κάτι το αν ήπιε μπύρα. Απλά γελοιοποιεί την άπειρη μεν, έμπυρη δε, νεαρή ηγεσία του ΣΥΝ. Εσείς προφανώς ξέρετε ότι ήπιε μπύρες και μάλιστα «μια ντουζίνα». Και γιατί όχι μισή ντουζίνα; Ή μιάμιση ντουζίνα ρε παιδί μου; Η λεπτομέρεια μιας λαϊκο-μαγκίτικης αναφοράς κάνει πιο πιστευτό ένα άρθρο επιπέδου Τατιάνας; Και αυτό το κάνετε σε όλα σας τα άρθρα: Γράφετε αυθαιρεσίες, και πετάτε και τρεις χαριτωμένες λεπτομέρειες. Τους ταπώσατε; Φτιάχνεστε; Ή θεωρείτε ότι έτσι αποκτά εγκυρότητα το άρθρο σας;
Γιατί δεν περιγράψατε ποτέ την «γεμάτη ξύγκι γαρδούμπα που χλαπάκιαζε ο Κωστάκης ρουφώντας ηχηρά το ξεροψημένο έντερο»; Γιατί δεν περιγράψατε «το πράσινο τσάι -δώρο στη Μάργκαρετ από φίλους της- που το πίνει με Βοστωνέζικη αβρότητα ο Γιωργάκης, μελαγχολώντας για τα βάσανα του λαού»; Γιατί πολύ απλά δεν είναι ρεπορτάζ. Είναι κοινωνικό κουτσομπολιό με πολιτικές σκοπιμότητες γελοιοποίησης του περιγραφόμενου.

Και κάτι τελευταίο που είναι και το μόνο σοβαρό: Δεν θεωρώ γελοία και ασήμαντα αυτά που γράφετε. Τα θεωρώ ίχνη φασίζουσας δημοσιογραφίας που με τη δύναμη του μέσου εξευτελίζει μέχρις εξοντώσεως τον εχθρό. Ανύπαρκτες ιστορίες, υπαρκτές λεπτομέρειες, «μου είπε ο πισινός μου», «σχολίασε ο διπλανός μου», εξυπνακισμοί και ψεύτικες περιγραφές (500 όλοι κι όλοι στο Σπόρτιγκ;).

Δεν πειράζει που τα γράφετε.

Πειράζει που θεωρείτε ότι αυτό είναι δημοσιογραφία. Βρείτε μου έστω κι έναν από τους ανθρώπους που ήταν στο Σπόρτινγκ που θα συμφωνούσε με την εξευτελιστική περιγραφή σας τόσο για τους ομιλητές, όσο και για τους συγκεντρωμένους. Έχετε θάρρος; Γράψτε ανοικτά ότι η πρόταση Αλαβάνου για ένα μέτωπο αλληλεγγύης και ανατροπής, είναι καταστροφική για την Ελλάδα. Και ο ΓΑΠ και ο ΠΑΠ μας οδηγούν στη σωτηρία. Μην πάτε όμως δια της πλαγίας να γελοιοποιείτε την αριστερά, γιατί κάποιοι γελοιοποιούν κι εσάς.

Με το πρώτο μου σχόλιο, απλά σατιρίζω τον εξυπνακισμό μιας δημοσιογράφου που πιστεύει ότι ρεπορτάζ είναι τα μούσια, οι μπύρες, το φαρμακερό σχόλιο του ανύπαρκτου διπλανού και το δεντράκι της Timberland.

Παρά ταύτα, μην πτοείστε. Είμαι σίγουρος ότι θα συνεχίσετε τις εξυπνάδες σας. Σκεφτείτε μόνο το ενδεχόμενο αντί για την «Κοινωνία Ώρα Mega» να πάτε στο «Αξίζει να το δεις». Και σας αξίζει και σας ταιριάζει περισσότερο.