Αναμνήσεις από τον ΣΥΡΙΖΑ

Πρόεδρε Αλέξη πονάνε τα μυαλά μας, βγάλε μια ανακοίνωση να ‘ρθούμε στα καλά μας 15/07/2010

Τα μυαλά μας πονάνε ρεεεεε!

Περιττό να σας περιγράψω το ντελίριο ενθουσιασμού που έχει καταλάβει φίλους και οπαδούς του αγαπημένου μας κόμματος για την επιτυχία που είχαμε ως χώρος, να καταλάβουμε τον προεδρικό θώκο της τριφυλλάρας. Το ντελίριο έχει συνεπάρει και τους οπαδούς του Παναθηναϊκού, που βλέπουν ότι με τέτοιο πρόεδρο, ο Μαρινάκης χέστηκε πάνω του.

Μοναδική παραφωνία κάποιοι ελάχιστοι οπαδοί του Παναθηναϊκού που νοσταλγούν τις χουντικές μέρες του Ασλανίδη και αρνούνται να δουν τις λαμπρές δυνατότητες της αριστερής προεδρίας Κωνσταντόπουλου. Δηλαδή τι φοβούνται; Ότι αντί ο κυρνίκος να υπερασπίζεται την ομάδα στην οποία είναι πρόεδρος θα εφαρμόζει μια πολιτική ουράς στον Ολυμπιακό; Ας μην ξεχνούν οι βαζέλες ότι άλλο είναι η πολιτική, και άλλο είναι το ποδόσφαιρο.

(περισσότερα…)

Αποκλειστικό: Η κόκκινη κάρτα του ΣΥΡΙΖΑ κυκλοφόρησε! 08/11/2009

Μια κόκκινη κάρτα για κάθε Συριζαίο!

Δυστυχώς δεν πρόκειται για την ίδια κόκκινη κάρτα που ύψωσε ο Αλέκος στη Σύσκεψη του ΣΥΡΙΖΑ τον Ιούλιο. Πρόκειται για την κόκκινη κάρτα που έδειξε στον ΣΥΡΙΖΑ ο Αλέξης με την τοποθέτησή του στην Π.Γ του ΣΥΝ στις 3/11, και που επαναλήφθηκε στη γραμματεία του ΣΥΡΙΖΑ στις 6/11. Έτσι φτιάχνεται ένα διπλό ταμπλό, κατάλληλο για μαγικές ντρίμπλες: Από τη μια το κείμενο Φλαμπουράρη με τα μέλη δι’ αντιπροσώπους και την αναγωγή της γραμματείας του ΣΥΡΙΖΑ σε …σώμα. Από την άλλη η επιθετική τοποθέτηση της ηγεσίας του ΣΥΝ, απαξιωτική για το εγχείρημα, απαξιωτική για τη γραμματεία, απαξιωτική για τις συνιστώσες και τους ανένταχτους που επιδιώκουν συγκρότηση και προχωρήματα.

(περισσότερα…)

Νέος ΣΥΡΙΖΑ: Ελκυστικός για τους ανίσχυρους ή για τους ισχυρούς; 03/10/2009

Τις παλιές καλές μέρες ο Πρετεντέρης και οι συν αυτώ ξερνούσαν χολή και εμπάθεια για τον ΣΥΡΙΖΑ. Ήταν κι αυτή μια κάποια επιβεβαίωση πως πάμε καλά. Σήμερα αυτά φαίνεται ότι ξεπεράστηκαν. Αρκεί μια δήλωση του ντε γιούρε επικεφαλής του ΣΥΡΙΖΑ ότι «κάναμε κι εμείς λάθη», όταν ο Πρετεντέρης αφρίζει εναντίον της συριζικής αλαζονείας.

(περισσότερα…)

Ποιο είναι το σχέδιο της ηγεσίας του ΣΥΝ μπροστά στην 4η Οκτωβρίου; 04/09/2009

Μέχρι τις 9 το βράδυ της αποφράδας 7ης Ιουνίου η ηγεσία του ΣΥΝ περίμενε 6% τουλάχιστον. Με την ίδια σίγουρη βεβαιότητα η ηγεσία του ΣΥΝ περίμενε εκλογές τον Μάρτη του 2010. Δυστυχώς η διάψευση των προσδοκιών και στις δύο περιπτώσεις υπήρξε ηχηρή.

Η ηγετική ομάδα του ΣΥΝ κινδυνεύει να εκπονήσει διδακτορική διατριβή με τίτλο «πώς να διαπρέψετε στην πολιτική αυτοκτονία». Υπό ασφυκτικά προεκλογικά περιθώρια, η στενή ηγετική ομάδα του ΣΥΝ απεφάνθη ότι ο κίνδυνος δεν είναι ο κοινοβουλευτικός αποκλεισμός του ΣΥΡΙΖΑ, δεν είναι η συρρίκνωση του χώρου, δεν είναι η διάψευση της ελπίδας της ενότητας στην αριστερά, δεν είναι η διάλυση του ΣΥΡΙΖΑ.

Όχι.

(περισσότερα…)

Ποια είναι τα βαρίδια του ΣΥΡΙΖΑ; 10/07/2009

Όλες αυτές τις μέρες, στον ελληνικό κινηματογράφο της αριστεράς, παίζεται το μελό έργο «για το φουκαριάρικο το κόμμα μου». Πρωταγωνίστριες οι σύγχρονες Πασιονάριες του κόμματος της σύγχρονης, αντιδογματικής, ανανεωτικής, δημοκρατικής και πλουραλιστικής αριστεράς, που όπου βρεθούν και όπου σταθούν βροντοφωνάζουν «non pasaran», απευθυνόμενοι σε όσους θέτουν ζήτημα ανασύνθεσης στην αριστερά γενικά και στον ΣΥΡΙΖΑ ειδικότερα.

Τα ιερά και τα όσια του κόμματος δεν μπορούν να τα αμφισβητούν ένα μάτσο αναρχοαριστεριστές, απάτριδες, ανένταχτοι. Ο Φ. Κουβέλης απείλησε με αποχώρηση της πτέρυγας και ο πρόεδρος διαβεβαίωσε ότι τέτοιο θέμα δεν τίθεται. Εκατοντάδες στελέχη ρίχτηκαν με ενθουσιασμό στη μάχη ενάντια στη μετατροπή του ΣΥΡΙΖΑ σε κόμμα. Φυσικά υπάρχει μια μικρή, πολύ μικρή, απειροελάχιστη λεπτομέρεια: Τέτοιο ζήτημα δεν έχει τεθεί πουθενά. Προς τι λοιπόν οι διορθωτικές εκστρατείες, οι πολιτιστικές επαναστάσεις, τα πύρινα άρθρα, οι πυρινότερες δηλώσεις, ο αχός και ο πανικός;

(περισσότερα…)

Η αβάσταχτη ελαφρότητα της οξείας ανενταχτίασης 06/07/2009

Παρακολουθώντας κανείς την ολιγομελή μεν, ενδιαφέρουσα δε, πανελλαδική συνάντηση του 2ου κύματος στην Πάντειο, θα έμενε με την απορία που είχε πρωτοδιατυπωθεί σε αυτό εδώ το blog: «Θα μπορούσε ανετότατα να συνυπογραφτεί (σ.σ. το β΄ κύμα) από ένα κάρο συνιστώσες του ΣΥΡΙΖΑ, και με ελάχιστες επαναδιατυπώσεις θα μπορούσε να συνυπογραφτεί από τον ίδιο τον ΣΥΝ. Ο Α.Τσίπρας σε συνεντεύξεις του …δεν απέχει πολύ από την προβληματική που το δεύτερο κύμα αναπτύσσει».

Η απογοήτευση προήλθε τόσο από την ομιλία Τσίπρα, όσο και από τη στάση μέρους των «συντονιστών» του β’ κύματος. Ο Τσίπρας σε μια πολύ κακή, μίζερη, μικροκομματική ομιλία του, αφού δεν είπε τίποτε για να δικαιολογήσει τα αδικαιολόγητα (δηλώσεις εναντίον της συγκρότησης του ΣΥΡΙΖΑ λίγες μόλις μέρες πριν), χρέωσε τα πάντα στην διαρροή των τοποθετήσεων που γίνονται στη γραμματεία του ΣΥΡΙΖΑ και στους «άλλους». Ηγετικοί παράγοντες του β’ κύματος αφού καμάρωναν σαν γύφτικα σκεπάρνια για την τιμή που τους έκανε ο αρχηγός να παραστεί μετά του γραμματέως, στη συνέχεια δεν έβαλαν κανένα ζήτημα:

(περισσότερα…)

Τσίπρας VS Αλαβάνος: Υπάρχουν διαφορές; 19/06/2009

Με τη δημοσίευση της τοποθέτησης του Αλαβάνου στη γραμματεία του ΣΥΡΙΖΑ, πολλά πράγματα φαίνεται να ξεκαθαρίζουν. Στην προηγούμενη ανάρτηση η τοποθέτηση Αλαβάνου είναι άκρως αποκαλυπτική και φανερώνει ότι οι «ψυχαναλυτικές ερμηνείες» της παραίτησης είναι προκάλλυμα οξύτατων διαφορετικών πολιτικών προσεγγίσεων και μιας μάχης μηνών για να παραγκωνιστεί ο Αλαβάνος. Φυσικά και η άλλη πλευρά μπορεί να απαντήσει. Ωστόσο η ανακοίνωση της πλειοψηφίας των μελών της ΠΓ του ΣΥΝ δείχνει να μην καταλαβαίνει ότι η εξέλιξη αυτή αποτελεί καθοριστικό σημείο καμπής.

(περισσότερα…)

Η παραίτηση Αλαβάνου, η Ιφιγένεια και ο Αγαμέμνονας 18/06/2009

Η χθεσινοβραδινή παραίτηση – έκπληξη του Αλαβάνου και η παράταση του σασπένς μέχρι τη Δευτέρα έχει ένα βασικό στόχο: το καψόνι στον Αλέξη και μέσα από αυτό το καψονάρισμα τη διαμόρφωση ενός νέου συσχετισμού καταρχήν στον ΣΥΝ και κατ’ επέκταση στον ΣΥΡΙΖΑ. Από τις διαρροές που γεννιούνται όλα τα μέτωπα είναι ανοικτά: Να επιμείνει στην παραίτησή του ο Αλέκος συνιστώντας πλήγμα στην φυσιογνωμία και την ενότητα του ΣΥΡΙΖΑ και θέτοντας τον νέο υπό διαρκή ομηρία. Να συγκροτηθεί «κίνημα σωτηρίας» που να κάνει τον Αλέκο να παραμείνει, αλλά με την ηγετική ομάδα του ΣΥΝ να έχει ουσιαστικά παραμεριστεί. Να παραμεριστεί και τυπικά η ηγετική ομάδα του ΣΥΝ με παραίτηση Αλέξη ή κηδεμονία του και την ηγετική του ομάδα υπό διωγμό. Να διαιρεθεί το αριστερό ρεύμα σε αυτούς που στηρίζουν την νέα ηγεσία και σε αυτούς που κρατάνε αποστάσεις από τον Τσίπρα και έχουν ανοικτή γραμμή με τον Αλαβάνο. Να εξαπολυθεί πογκρόμ κατηγοριών ενάντια στον Αλέκο στη βάση του ΣΥΝ φτιάχνοντας κλίμα.
Επειδή όμως της νύκτας τις υποθέσεις τις βλέπει η μέρα και τις περιγελά, σταματάω εδώ.

Ποιες είναι οι σίγουρες υποθέσεις που μπορούμε να κάνουμε;

(περισσότερα…)

Ένα βήμα αριστερά, δύο βήματα δεξιά; 14/06/2009

Ο ΣΥΡΙΖΑ αρχίζει να θυμίζει εκκρεμές που δεν ξέρεις προς τα πού θα γείρει. Μετά τις ατέλειωτες παλινδρομήσεις εδώ και ένα χρόνο στα κεντρικά ζητήματα (κινήματα, κεντροαριστερά, εξέγερση, τρίτος πόλος), η μετεκλογική περίοδος φαίνεται να δίνει νέα, ισχυρή ώθηση στο κινούμενο εκκρεμές.

Η ηγεσία του ΣΥΝ πιεσμένη –ως συνήθως- από την εκλογική πραγματικότητα, είναι αποφασισμένη να διατηρήσει την εξουσία, ακόμη κι αν αυτό σημαίνει ένα πονηρό θάψιμο της επίπονης εσωκομματικής συζήτησης και -ένας ακόμη- άνευ αρχών συμβιβασμός ανάμεσα στην πλειοψηφία και την μειοψηφία.

Ο Αλέξης τσουρουφλίστηκε ισχυρά, είδε το όνομά του να ξεθωριάζει και αντικειμενικά χρεώνεται την ήττα. Η αμφισβήτηση των ανανεωτικών στο πρόσωπό του δεν αφορά αυτή καθαυτή την καρέκλα (οι συσχετισμοί όπως είπε και ο Φώτης είναι καθορισμένοι), όσο την μετατόπιση προς τα δεξιά του ΣΥΝ και κατ’ επέκταση του ΣΥΡΙΖΑ. Στο βάθος του ορίζοντα της ανανεωτικής αριστεράς είναι άλλωστε το πλήθος των βουλευτικών εδρών.

(περισσότερα…)

Τι έγινε ρε παιδιά; Καταργήθηκε ο ΣΥΡΙΖΑ; 20/02/2008

Στη σημερινή συνάντηση της ΥΠΕΞ με τους πολιτικούς αρχηγούς για το θέμα της πρότασης Νίμιτς για την ονομασία της ΠΓΔΜ, θα είναι ο Τσίπρας και όχι ο Αλαβάνος.

Ο Αλαβάνος όμως είναι (αν δεν κάνω λάθος) ο επικεφαλής του ΣΥΡΙΖΑ και πρόεδρος της κοινοβουλευτικής ομάδας.

Ο Τσίπρας είναι ο πρόεδρος της μιας (βεβαίως της μεγαλύτερης) συνιστώσας. Με ποια λογική και χωρίς συζήτηση ο ΣΥΡΙΖΑ εκπροσωπείται από τον πρόεδρο της μιας συνιστώσας; Εκτός κι αν ΣΥΡΙΖΑ και ΣΥΝ είναι το ίδιο πράγμα ή περίπου το ίδιο και δεν το είχαμε καταλάβει.

Γιατί να μην είναι ο Μπανιάς ή ο Νταβανέλλος ή ο Γλέζος; Ή αν υπάρχει κενό ηγεσίας η γραμματεία του ΣΥΡΙΖΑ συλλογικά;

Τόσο εύκολα και γρήγορα ξεπετιέται ο ΣΥΡΙΖΑ; Κατά τα άλλα τα περί ισονομίας και ισοτιμίας είναι αέρας κοπανιστός;

Αλέξης όπως Αντρέας; 18/02/2008

Είναι ο σημερινός Αλέξης ο χθεσινός Αντρέας; Και το βασικότερο: Είναι το Πασοκικό παράδειγμα της εφόρμησης στην εξουσία κατά τη δεκαετία του 70, αυτό που πρέπει να κάνει ο ΣΥΡΙΖΑ σήμερα; Το ερώτημα δεν είναι ούτε ιερόσυλο (για τους θαυμαστές του Αντρέα), ούτε ανιστόρητο (για τους αρνητές του Αντρέα). Είναι πραγματικό και απολύτως ρεαλιστικό. Αν η σκέψη της ηγεσίας του ΣΥΝ καθοδηγείται από αυτή τη νικηφόρα πορεία του παρελθόντος, το ερώτημα πρέπει να απαντηθεί.

Η αλήθεια είναι ότι η ιστορία άλλοτε επαναλαμβάνεται σαν φάρσα και άλλοτε σαν τραγωδία. Η πρώτη φορά εξελίχθηκε σε τραγωδία για το λαό και την αριστερά, με το μετασχηματισμό του ΠΑΣΟΚ από το κόμμα της αντιδεξιάς που λεηλάτησε την αριστερά, την ιστορία και τα συνθήματά της, στο κόμμα του νεοφιλελεύθερου εκσυγχρονισμού κατά τη δεκαετία του ’90.

Η αντιγραφή αυτού του σχήματος θα αποτελέσει τη φάρσα;

(περισσότερα…)

«Βάλτε ένα γκολ να γίνει της πουτάνας»: ΣΥΡΙΖΑ για κυβέρνηση; 16/02/2008

Αυτό εννοούσε ο Γιάννης Πρετεντέρης όταν έγραφε στο Βήμα για τη δυνατότητα του Συνασπισμού να «βάλει ένα γκολ και να γίνει της …» ώστε να σταματήσουμε να χασμουριόμαστε στο βαρετό δικομματικό τοπίο.

Εύκολα η οποιαδήποτε δυναμική του ΣΥΝ μεταφράζεται σε χαβαλέ του στυλ «να μπει λίγο αλατοπίπερο στην πολιτική σκηνή». Και επίσης εύκολα η οποιαδήποτε δυναμική του ΣΥΝ μεταφράζεται σε ακόμη μεγαλύτερη πίεση για κυβερνητικές λύσεις κεντροαριστεράς. Δεν είναι τυχαίο ότι στα γκάλοπ που δίνουν 10,5% μέχρι 12,5% στον ΣΥΡΙΖΑ, συνυπάρχει η απαίτηση του 40% των ερωτώμενων για κυβερνήσεις συνεργασίας. Και καλώς ή κακώς, με δεδομένο το παρελθόν του ΣΥΝ, όταν λέμε κυβερνήσεις συνεργασίας εννοούμε ΣΥΝ-ΠΑΣΟΚ. Επισείεται ο μπαμπούλας της ακυβερνησίας, δικαιολογείται η πρωτοφανής νοθεία του εκλογικού νόμου, ώστε να δίνει κυβερνήσεις.

Οπότε πόσο καλό και πόσο κακό έχουν αυτά τα γκάλοπ;

(περισσότερα…)