Ποιο είναι το σχέδιο της ηγεσίας του ΣΥΝ μπροστά στην 4η Οκτωβρίου;

Μέχρι τις 9 το βράδυ της αποφράδας 7ης Ιουνίου η ηγεσία του ΣΥΝ περίμενε 6% τουλάχιστον. Με την ίδια σίγουρη βεβαιότητα η ηγεσία του ΣΥΝ περίμενε εκλογές τον Μάρτη του 2010. Δυστυχώς η διάψευση των προσδοκιών και στις δύο περιπτώσεις υπήρξε ηχηρή.

Η ηγετική ομάδα του ΣΥΝ κινδυνεύει να εκπονήσει διδακτορική διατριβή με τίτλο «πώς να διαπρέψετε στην πολιτική αυτοκτονία». Υπό ασφυκτικά προεκλογικά περιθώρια, η στενή ηγετική ομάδα του ΣΥΝ απεφάνθη ότι ο κίνδυνος δεν είναι ο κοινοβουλευτικός αποκλεισμός του ΣΥΡΙΖΑ, δεν είναι η συρρίκνωση του χώρου, δεν είναι η διάψευση της ελπίδας της ενότητας στην αριστερά, δεν είναι η διάλυση του ΣΥΡΙΖΑ.

Όχι.

Ο κίνδυνος είναι να μην μπει ο πρόεδρος του ΣΥΝ επικεφαλής του ΣΥΡΙΖΑ. Ο ακόμη μεγαλύτερος κίνδυνος είναι να συνεχίσει ο Αλαβάνος να τηγανίζει την ηγεσία του ΣΥΝ. Και ο κορυφαίος κίνδυνος είναι να μπει το κόμμα κάτω από τις ανάγκες του κόσμου του ΣΥΡΙΖΑ. Ε λοιπόν αυτά δεν γίνονται.

Έτσι η Αυγή (4/9/2009) με άρθρο του φανατικού Συριζικού Α.Π. μας πληροφορεί για την «ΑΜΕΤΑΚΛΗΤΗ απόφαση της ΠΓ του ΣΥΝ, σύμφωνα με την οποία ο Α. Τσίπρας τίθεται επικεφαλής του ΣΥΡΙΖΑ». Επίσης ότι «στις επικείμενες εκλογές θα γίνει προσπάθεια για πλουραλιστική εκπροσώπηση». Τέλος ο δημοσιογράφος επικαλούμενος «υψηλόβαθμες πηγές της Κουμουνδούρου» (σ.σ. αντισυνταγματάρχες και άνω), στο θέμα του τι θα πουν οι υπόλοιπες συνιστώσες αναφέρουν ότι «αν δεν δεχτούν τον Τσίπρα για επικεφαλής, θα προχωρήσουμε με όποιες δυνάμεις του ΣΥΡΙΖΑ θέλουν να συνεχίσουν μαζί μας».

Στη σημερινή μεσημεριανή γραμματεία του ΣΥΡΙΖΑ η εισήγηση για «ΣΥΝ – πάρ’ τα όλα» απορρίφθηκε πανηγυρικά από όλους τους υπόλοιπους και ο Αλαβάνος κράτησε σκληρή στάση στο ενδεχόμενο επανάληψης της προεκλογικής μάχης – φιάσκο των ευρωεκλογών. Χάι λάιτ της τοποθέτησης Αλαβάνου ήταν η απαίτησή του να υπογράψει προεκλογικά κάθε υποψήφιος βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ δήλωση ότι δεν στηρίζει κυβέρνηση ΠΑΣΟΚ. Η στενή ηγετική ομάδα του ΣΥΝ για μια ακόμη φορά έβγαλε να μετρήσει τα μέλη της στο τραπέζι, για να αποδείξει ότι ο ΣΥΡΙΖΑ ανήκει στον ΣΥΝ εθιμικώς, αυτοδικαίως και σύμφωνα με την ιερά παράδοση (ελλείψει ιερών κειμένων).

Σε ανάρτησή της η γνωστή αντι-τσιπρική φράξια ΕΟΣ μιλά για σχέδιο μετασχηματισμού του ΣΥΝ που σε πρώτη φάση περιλαμβάνει διάλυση του σημερινού ΣΥΡΙΖΑ και μετατροπή του σε ένα ΣΥΡΙΖΑ προθύμων – μαϊντανών. Βεβαίως αυτή η εκτίμηση δέχεται το γεγονός ότι η στενή ηγετική ομάδα του ΣΥΝ διαθέτει σχέδιο, πράγμα αμφίβολο αν οι εκτιμήσεις του ΣΥΝ στηρίζονται στα ίδια ιδιοφυή μυαλά που καθοδήγησαν τις ευρωεκλογές. Η στενή ηγετική ομάδα αν και προερχόμενη από τον χώρο της ανανέωσης, της δημοκρατίας, του πλουραλισμού και του εσωτερικού, επιδεικνύει πρωτοφανή μνησικακία, μικρότητα, κομματικό πατριωτισμό και τυφλή ηγετίτιδα αντάξια μόνον ενός Ζαχαριάδη (στις κακές του στιγμές). Αντίθετα ο δογματικός, καθυστερημένος, κουκουές και εθνικιστής Λαφαζάνης δείχνει να σέβεται το γεγονός ότι ο ΣΥΝ δεν είναι το α και το ω του ΣΥΡΙΖΑ.

Το σχέδιο της στενής ηγετικής ομάδας μπορεί να περιλαμβάνει:

1. Έναν ΣΥΡΙΖΑ χωρίς Αλαβάνο που είναι και ανεξέλεγκτη μεταβλητή και που -παρά τους βοναπαρτισμούς του- σηματοδότησε την ανάγκη μεταφοράς του κέντρου βάρους όχι στον ΣΥΝ ή στο ΣΥΝ/συνιστώσες, αλλά στον ΣΥΡΙΖΑ.
2. Έναν ΣΥΡΙΖΑ προθύμων (2-3συνιστωσών από τις μικρές φιλικές στον ΣΥΝ) και 4-5 επωνύμων ανένταχτων που δεν διαφοροποιούνται σε τίποτε από τον ΣΥΝ.
3. Μια οριακή κοινοβουλευτική επιβίωση υπό τον φόβο μην λακίσουν οι μισοί για το ΠΑΣΟΚ των 150 και βγάλε 2-3 βουλευτών.
4. Ένα «έχει ο θεός» για το μετά.

Το σχέδιο αυτό δεν παίρνει υπόψη διάφορες εκδοχές:

1. Το ενδεχόμενο να μην υποχωρήσει ο Αλαβάνος.
2. Την ευκαιρία των λοιπών συνιστωσών να γρατσουνίσουν τον ΣΥΝ τώρα που είναι στη γωνία και μόνος του.
3. Την πιθανότητα ο ΣΥΡΙΖΑ να κατέβει στις εκλογές κατά ένα μόνο μέρος – βεβαίως το μεγαλύτερο (ΣΥΝ και πρόθυμοι), αλλά να μην είναι ακριβώς ο ΣΥΡΙΖΑ.
4. Την πιθανότητα ο κόσμος του ΣΥΡΙΖΑ να κάνει εκλογική απεργία αλά Ανανεωτική Πτέρυγα – ευρωεκλογές και να μην μπει ο Αλέξης στο κοινοβούλιο.  

Οι περισσότερες συνιστώσες έχουν διαφωνήσει ανοικτά με το τελεσίγραφο του ΣΥΝ και είναι ορατό το ενδεχόμενο να μην είναι παρούσες στην εκλογική μάχη αν ο ΣΥΝ αποφασίσει να χορέψει τον χορό του Ζαλόγγου, πετώντας έξω τον Αλαβάνο και υψώνοντας τα κομματικά λάβαρα. Το μεγαλύτερο πρόβλημα όμως είναι η ισχυρή πιθανότητα να μην συγκινηθούν τα φουσάτα του ΣΥΝ από αυτή την ιδιοφυή τακτική της ηγεσίας και να συμπαρασυρθούν από τον ήδη ξενερωμένο κόσμο του ΣΥΡΙΖΑ.