Αναμνήσεις από τον ΣΥΡΙΖΑ

Ο οργασμός της αριστεράς 29/11/2010

Η αριστερά -σε αντίθεση με την αγελάδα- δεν θέλει ξένο χέρι. Τελειώνει μόνη της.

Όπως είναι λογικό και αναμενόμενο για μια καθωσπρέπει αριστερά όπως η δικιά μας, μετεκλογικά ζούμε τις συγκινητικότερες στιγμές. Οργασμός δραστηριοτήτων, διμερών και σχεδιασμών. Ακόμα κι αν εν γένει ξυνόμεθα, η μετεκλογική περίοδος ενεργοποιεί τις συνεδριάσεις μας, όπως το νέφτι στον πισινό ενεργοποιεί τον γάιδαρο.

Πρωτοπόρος όπως πάντα ο σ. Μπανιάς που πρόλαβε τους πάντες με μια πολυπληθή και ζωντανή μέχρις ροχαλητών συνεδρίαση του συντονιστικού της ΑΚΟΑ στις 20-21 Νοέμβρη. Ακολούθησαν ταυτόχρονα οι μέχρι πρότινος σύντροφοι Αλέξης, Αλέκος και Φώτης με τις παράλληλες συνεδριάσεις της ΚΠΕ του ΣΥΝ, του Μετώπου και της Δημοκρατικής Αριστεράς στις 27-28 Νοέμβρη. Έπεται η Ανάσα που δεν λέγεται πια Ανάσα, αλλά πρωτοβουλία 9 μελών της Γραμματείας του Σύριζα και 2 βουλευτών, η οποία και κλείνει τον κύκλο των παραγωγικών αυτών συνεδριάσεων στις 11 Δεκέμβρη.

Μη με ρωτήσετε ως προς τι ήταν παραγωγικές αυτές οι συνεδριάσεις. Έτσι κι αλλιώς τα ζητήματα κρίνονται οπουδήποτε αλλού εκτός των συνεδριάσεων. Πάντως για έναν δημοσιογράφο της αριστεράς θα ήταν ένα ωραίο Σαββατοκύριακο: Σάββατο πρωί περνάς από τον Κουβέλη, μεσημέρι πας για κάνα τσίπουρο, απόγευμα περνάς από τον Αλαβάνο, αργά το βράδυ από τον Ψαριανό, και μισομεθυσμένος Κυριακή πρωί πας για καφέ, Εποχή και Αυγή στον Τσίπρα.

Ο περί ου ο λόγος πρόεδρος με μια εξαιρετική ομιλία στην ΚΠΕ επιπέδου νηπιαγωγείου, παρομοίασε την έξοδο από το ευρώ με το υποχθόνιο σχέδιο των γιαλαντζί μαρξιστών να εξαθλιώνεται η εργατική τάξη μπας κι έρθει πιο κοντά η εξέγερση. Η ανεπανάληπτη αυτή παρομοίωση άδειασε τον Λαφαζάνη. Ο σύντροφος Παναγιώτης είχε δηλώσει απερίφραστα ότι πρέπει να μείνει ενωμένος ο Σύριζα και παράλληλα πρέπει να βγούμε από το ευρώ.

Παραταύτα διαβεβαιώνω τον σύντροφο πρόεδρο ότι δεν πρέπει να ανησυχεί ούτε αυτός, ούτε η Μέρκελ για τη σταθερότητα του ευρώ, καθότι όπως πολύ σωστά ειπώθηκε σε πηγαδάκι της ΚΠΕ, «έλα ρε μαλάκα, ο Παναγιώτης δεν μπορεί να βγάλει το Ρεύμα από τον ΣΥΝ, θα βγάλει την Ελλάδα από το ευρώ;»

Στη συνεδρίαση ο ΣΥΝ αποφάσισε «χαλαρή σχέση» με τον Σύριζα. Για όσους δεν το καταλάβανε, η «χαλαρή σχέση» στην πολιτική είναι σαν την «ελεύθερη σχέση» στο σεξ. Πας με την Σούλα. Δεν σ’ αρέσει; Πας με την Κούλα. Ούτε αυτή σ’ αρέσει; Πας με τον Κυριάκο κι ας είναι και κωλόπαιδο. Αβάδιστα και αβίαστα. Χωρίς προϋποθέσεις και δεσμεύσεις. Πηδάς και δεν έχεις ούτε τύψεις ούτε σκηνές. Βάσει της απόφασης, η ΚΠΕ πάει με όλους πλην Αλαβάνου. Σωστή η προφύλαξη, διότι σου λέει κάτσε μην κολλήσω τίποτα.

Κατά τα άλλα ο σύντροφος πρόεδρος αφιέρωσε μεγάλο μέρος της ομιλίας του στο διασπαστικό «Μέτωπο» του συντρόφου Αλέκου, προοιωνίζοντας μεγάλες εποχές ακόμα μεγαλύτερων συγκινήσεων, προγραφών και διαγραφών. «Τέρμα τα παιχνίδια», «τέρμα οι κουμπάρες», σημείωσε ο πρόεδρος. «Τέρμα και τα δίφραγκα» σημειώνω συνεπαρμένος κι εγώ. Προς τούτο και αλλάζω πάραυτα τον τίτλο του πτωχού πλην άτιμου παρόντος ιστολογίου σε «αναμνήσεις από τον Σύριζα». Στις ελεύθερες σχέσεις -άμα δεν έχεις συνηθίσει- πρέπει να φυλάς τον κώλο σου.

Το Μέτωπο σε μια κατώτερη των αναμενόμενων συνεδρίασή του αποφάσισε ότι δεν θα κάνει το χατίρι του προέδρου Αλέξη και δεν θα αποχωρήσει οικειοθελώς και αυτοβούλως από τον Σύριζα, διότι «ο Σύριζα δεν τεμαχίζεται, δεν διαιρείται, δεν κληρονομείται». Τόση παρέα με Ανδρεοπαπανδρεϊκούς, δεν πήγε χαμένη ένθεν κακείθεν.

Τούτων δοθέντων αναμένουμε με αγωνία τα αποτελέσματα της επανίδρυσης του Σύριζα σε νέα βάση, που θα στεγάσει και τη σοσιαλιστική συνιστώσα των Χωραφά – Μαριά. Βέβαια τώρα τελευταία αγνοείται η τύχη αυτής της συνιστώσας. Αγνοείται έτι περισσότερο το αν θέλουν να γίνουν συνιστώσα. Στη θέση τους άμα ψείριζα τις έδρες στην Αττική, σιγά μην καθόμουνα μετά να χαλβαδιάζω με τον Μπανιά στην Βαλτετσίου.

Επειδή όμως πολλοί κατηγορούν τον Μπετόβεν των σχεδιασμών, τον Τσαϊκόφσκι των εκλογών, τον Σούμαν των συνεργασιών, τον Σκαλκώτα των επιτυχιών, τον φίλο και σύντροφο ξέρετε ποιον, ότι ο ΣΥΝ δεν εξέλεξε ούτε έναν περιφερειακό σύμβουλο σε αντίθεση με τον Αλαβάνο, τον Χάγιο και τον Ψαριανό, έχω να υπογραμμίσω το εξής:

Δεν πρόκειται επουδενί για αποτυχία της προεκλογικής γραμμής που έπεσε ανά την επικράτεια ότι «με τον Μητρόπουλα θα βγάλουμε ένα μάτσο στελέχη στο Περιφερειακό Συμβούλιο». Πρόκειται αντίθετα για σχέδιο ραγδαίας ριζοσπαστικοποίησης του κόμματος: Ο ΣΥΝ γίνεται εξωκοινοβουλευτική αριστερά στην Αττική, αναδιαπαιδαγωγείται με «Συνελεύσεις – Καταλήψεις – Διαδηλώσεις» έξω από την Περιφέρεια και επανέρχεται εντυπωσιακά σαν την Ανταρσύα. Μπαίνει πανηγυρικά στο επόμενο Περιφερειακό Συμβούλιο με τη σωστή γραμμή που απαντά στις σύγχρονες ανάγκες της σύγχρονης οικογένειας. Χωρίς κοινοβουλευτικές αυταπάτες για συμμετοχή στους θεσμούς. Αμέ.

Προσωπικώς μου άρεσε η συνέλευση του Αλέκου διότι αποφασίστηκε ότι το Μέτωπο είναι ανοικτό πολιτικό σχέδιο. Πολύ ανοικτό πολιτικό σχέδιο. Πιο ανοικτό κι από την ανοικτή θάλασσα, και από το ανοικτό Πανεπιστήμιο και από την ανοικτή διακυβέρνηση. Όποιος θέλει λέει ότι θέλει, κάνει ότι θέλει και πάει όπου θέλει. Άλλος θέλει να γυρίσει στον Σύριζα, άλλος θέλει να ξεμοναχιάσει την Ανταρσύα, άλλος θέλει κόμμα, άλλος θέλει ενότητα, άλλος θέλει διάσπαση. Οι συνιστώσες ΔΕΑ και ΚΟΕ θέλουν να καθυστερήσουν, η συνιστώσα Σαπουνάς θέλει να προχωρήσει, οι ανένταχτοι θέλουν να ψηφίσουν και ο Αλέκος θέλει να αγοράσει χρόνο. Γενικώς το Μέτωπο θυμίζει λίγο τον σύντροφο Μηλιώκα: «Βάμος αλάνια βάμος, δεν μας φτουράει ο γάμος».

Το μετέωρο βήμα του μετώπου 18/11/2010

Το μετέωρο βήμα

Όπως κάθε καλός προβοκάτορας που σέβεται τον εαυτό του, το παρόν ιστολόγιο επιθυμούσε διακαώς ένα εκλογικό αποτέλεσμα που ακόμη κι αν δεν έφερνε τα πάνω κάτω στην κοινωνία, να έφερνε τουλάχιστον ένα ταράκουλο στην αριστερά. Οι ευγενείς μου προσδοκίες δυστυχώς δεν υλοποιήθηκαν, τα αποτελέσματα δεν απελευθέρωσαν αναταράξεις, σεισμικές δονήσεις και τεκτονικές αλλαγές. Πέραν του γνωστού ρήγματος που παρέμεινε ευτελής γράνα, πνιγμένη μάλιστα στα βάτα, ξώκειλε και η απόπειρα του Μετώπου στις ξέρες της απαξίωσης του Σύριζα.

Δεν γνωρίζω πόσοι από τους εναπομείναντες αναγνώστες του παρόντος ιστολογίου, πέραν του εξαδέλφου Φώντα, επιχείρησαν να μιλήσουν θετικά για την Ελεύθερη Αττική και δεν εισέπραξαν ένα μεγαλειώδες «τα κάνατε σκατά». Ανεξαρτήτως της ευθύνης που έχει ο καθείς στο σκάτωμα και το ξεσκάτωμα, η απόδοση της ευθύνης λειτούργησε συντριπτικά.

(περισσότερα…)

Πού το πάει λοιπόν η Πρωτοβουλία; 07/07/2010

Αφορμή για αυτό το σχόλιο στάθηκε η δημοσίευση της απάντησης του Π. Παπακωνσταντίνου στην Συνέντευξη τύπου της Πρωτοβουλίας για τον διάλογο και την Κοινή Δράση της Αριστεράς. Εν αναμονή της λοιπής παρουσίασης των ομιλιών από την ΕΟΣ (που ως γνωστόν παρουσιάζει μανιωδώς κάθε επεισόδιο ψυχικού κλονισμού του ρετιρέ της Κουμουνδούρου), μπορούμε να κάνουμε κάποια πρώτα σχόλια:

Συγκινητική ήταν η παρουσία του Ν. Βούτση και του Χ. Παπαδόπουλου από την ντριμ τιμ της ΠΓ της ΚΠΕ του ΣΥΝ. Με έκδηλα τρομαγμένο βλέμμα για το πού το πάνε οι μπαγάσες (όχι οι εμπνευστές, οι άλλοι)… Συνεπικουρούμενοι από τον εμφανώς ζοριζόμενο Γ. Μπανιά, καθότι η πολυετής αναγνώρισή του ως μεγάλου τροχονόμου, συνομιλητή των όλων, συντονιστή των πάντων, γνώστη ορατών τε και αοράτων, προγνώστη του σύμπαντος, συνδετικού κρίκου, ψυχή της ενότητας, φωνή της συναίνεσης, διδάσκαλου της τακτικής κλπ κλπ, τίθεται εν αμφιβόλω.

(περισσότερα…)

Όντως κάτι μαγειρεύεται στην αριστερά και μάλιστα σε χύτρα ταχύτητας 05/07/2010

Σε προηγούμενη ανάρτηση με τίτλο «τι μαγειρεύεται στην αριστερά;», διατύπωνα την υποψία ότι «η κοινή μήτρα της ΚΝΕ των σέβεντις μπορεί ακόμα να έχει συγκολλητική ισχύ φτιάχνοντας περίεργα τρίγωνα ανάμεσα στην Ανταρσύα, το Μέτωπο Α-Α και τμήμα του ΣΥΝ».

Λίγες μέρες μετά (και χωρίς ομολογουμένως να με συμβουλευτεί κανείς), ανακοινώθηκε η «Πρωτοβουλία για ένα ενιαίο Αριστερό μέτωπο για ανατροπή του μνημονίου». Δεν διεκδικώ μπαξίσι καφετζούς, αλλά η Πρωτοβουλία αυτή πράγματι ενώνει στελέχη του ΝΑΡ (και ανακάμψαντες από τους παραιτηθέντες της ΚΕ του ΚΚΕ το 1989), με στελέχη της ομάδας Λαφαζάνη (Ήσυχος, Καλομοίρης) και στελέχη γύρω από το Μέτωπο Α-Α (και ειδικά από τη συντακτική της εφημερίδας Δρόμος). Το τρίγωνο ΝΑΡ – Αριστερό Ρεύμα – Μέτωπο Α-Α συμπληρώνεται από έναν τέταρτο παίκτη: Προσωπικότητες που το προηγούμενο διάστημα στήριζαν δημοσίως το ΚΚΕ ή είχαν χρηματίσει επί σειρά ετών βουλευτές του και μέχρι σήμερα δεν στήριξαν κάποιο άλλο σχήμα της αριστεράς, έστω κι αν ήταν γνωστή η διαφοροποίησή τους από την πολιτική του Περισσού.

(περισσότερα…)

Τι μαγειρεύεται στην αριστερά; 28/06/2010

Κατ’ απαίτηση ολίγων φίλων αποφάσισα (προσωρινώς και μόνο) να γράψω κάτι ελάχιστα ποιοτικότερο από τα συνηθισμένα. Καθότι μπήκε το καλοκαίρι και τα μπάνια του λαού (ακόμα και με Δουνουτου) δεν πρέπει να διαταράσσονται από εμπάθειες.

(Για να μην νομίσετε όμως ότι σοβάρεψα, σας ανακοινώνω ότι ετοιμάζω ανάρτηση για τη συντροφάρα τον Νίκο, που μετά τη διάλυση του ΣΥΝ, ανέλαβε να διαλύσει και τον ΣΥΡΙΖΑ, μετέχοντας στην αντιπροσωπεία του κόμματος στη γραμματεία. Είναι ο πέμπτος κατά σειρά μπαμπάς του -μονίμως αιτούμενου υιοθεσίας- Αλέξη, και κατά γενική ομολογία τα έχει πάει όπως το καφετί περιεχόμενο χρησιμοποιημένου μπεϊμπιλίνου. Ο Αλέκος τον θεωρεί βασικό ενορχηστρωτή της αποκαθήλωσής του από πέρυσι τον Γενάρη. Ο άλλος Αλέκος του παραστάθηκε, αλλά τον άφησε μόνο του να βγάλει τα κάστανα από τη φωτιά έτσι όπως τα έκανε στο συνέδριο. Ο Παναγιώτης τον βλέπει και αλλάζει πεζοδρόμιο. Και οφείλουμε να του αναγνωρίσουμε ότι μετασυνεδριακά βιώνει μια δραματική μοναξιά στην ΠΓ του κόμματος, καθώς πασχίζει να τα φέρει βόλτα ανάμεσα στον Τσακαλώτο, στον Μπαλτά και στον Μηλιό κι έχει φρικάρει. Ανέλαβε λοιπόν αυτοπροσώπως τη διαχείριση της αντιπροσωπείας του ΣΥΝ στον Συριζα για να είναι βέβαιο το θριαμβευτικό αποτέλεσμα.)

(περισσότερα…)