Αναμνήσεις από τον ΣΥΡΙΖΑ

Κάτι μύριζε χθες στη Βαλτετσίου 16/06/2010

Ως γνωστόν στη Βαλτετσίου των Εξαρχείων βρίσκονται τα γραφεία του Συριζα. Όπως πολλές φορές έχουμε τονίσει και από τούτο δω το μπλογκ, η φτώχεια θέλει καλοπέραση και το ΔΝΤ θέλει χιούμορ. Το γέλιο το προσφέρει εν αφθονία η γραμματεία του Συριζα, μόνο που εκεί μέσα είναι όλοι μοναχοφάηδες και δεν το μοιράζονται με εμάς, τα απλά μέλη, τους φίλους και τους οπαδούς.

Χθες λοιπόν, με καθυστέρηση μίας εβδομάδας και μίας ημέρας, πήγε ο ΣΥΝ να πάρει στα χέρια του τον Συριζα. Το είχε υποσχεθεί άλλωστε ο πρόεδρος στο Συνέδριο. Όμως επειδή ο Αλέξης είχε κόψει τη φάση, δεν παρέστη, αλλά έστειλε αντ’ αυτού τους συντρόφους Καλύβη, Βίτσα και Τσακαλώτο.

(περισσότερα…)

Σύντροφε Αλέξη, ζήτα την παραίτηση του συντρόφου Γρηγόρη 12/06/2010

Πολιτικός πολιτισμός (ή αλλιώς χαριεντίσματα) στην Κ.Ο. της Πέμπτης 10/6

Επειδή ο σύντροφος Γρηγόρης άφησε να εννοηθεί ότι αν του το ζητήσει ο σύντροφος πρόεδρος, τότε μόνο συζητάει την παραίτησή του, απευθύνομαι στο σύντροφο πρόεδρο και του λέω να ζητήσει ευθέως και ονομαστικά από το σύντροφο Γρηγόρη να παραιτηθεί της βουλευτικής έδρας. Για τους υπολοίπους συντρόφους έτσι κι αλλιώς θα ισχύσει το καταστατικό, οπότε αμέσως μόλις λήξουν ορισμένα ευτελή περιουσιακά ζητήματα αναγκαστικά θα αποχωρήσουν από το κόμμα. Για τον σύντροφο Γρηγόρη πέραν του ότι το καταστατικό δεν τον ακουμπά, έχει και ακατάλληλη επιλαχούσα.

(περισσότερα…)

Και κλάααααμα το Παπαδημούλι 09/06/2010

Δημήτρη, μη στενοχωριέσαι...

Μην βιαστείτε από τον τίτλο να συμπεράνετε ότι αναφέρομαι μειωτικά στον καλύτερο Ευρωβουλευτή της ελληνικής ιστορίας. Η μετατροπή του ονόματος από αρσενικό σε ουδέτερο δεν υποκρύπτει τίποτε περισσότερο από συμπάθεια και κατανόηση.

Έχει δηλαδή την έννοια της κατάληξης –ούλι: «γλυκούλι», «καημενούλι», «στερνοπούλι».

Δεν έχει καμιά σχέση με την κατάληξη –ούλη: «εαυτούλη», «πονηρούλη», «βελζεβούλη».

(περισσότερα…)

Ποιος έχασε και ποιος κέρδισε από το συνέδριο του ΣΥΝ; 08/06/2010

Το ερώτημα έχει νόημα διότι από τη μια οι δεκανείς και οι λοχίες του ΣΥΝ ανοίγουν σαμπάνιες στο διαδίκτυο, από την όμως οι λοχαγοί και οι στρατηγοί του επιτελείου του Τσίπρα έχουν πάθει νευρικό κλονισμό από την αποχώρηση των ανανεωτικών. Διότι καλός είναι ο χουλιγκανισμός άμα θες να στήσεις σχήμα των ΕΑΑΚ, αλλά άμα θες να στήσεις κοινοβουλευτικό κόμμα (και μάλιστα εντός Βουλής), χρειάζεσαι πολιτική και όχι συνδικαλισμό.
Αντικειμενικά λοιπόν από την έκβαση του 6ου συνεδρίου του ΣΥΝ, έχασε η λέξη αριστερά και λέξη ενότητα. Δηλαδή κάηκαν δύο γερά χαρτιά του Συριζα. Ανεξαρτήτως εσωκομματικών συσχετισμών, η κοινωνία καταλαβαίνει μια ακόμα διάσπαση σε μια βαρεμένη, αυτιστική, κλεισμένη στον μικρόκοσμο αριστερά. Ακόμα κι αν είναι ρεζίληδες και πουλημένα τομάρια όποιοι αποχωρούν, κάθε διάσπαση προστίθεται στο πρόβλημα ανυποληψίας και αναξιοπιστίας της αριστεράς, και σε μια τέτοια περίοδο, ακόμη περισσότερο.

(περισσότερα…)

Πρώτες παρατηρήσεις για το 6ο Συνέδριο του ΣΥΝ 06/06/2010

Αν έφερε κάτι νέο το 6ο συνέδριο του ΣΥΝ, είναι η πλήρης αποστασιοποίηση της Ανανεωτικής Πτέρυγας όχι απλά από τον Συριζα, αλλά από τον ίδιο τον ΣΥΝ. Η απόφαση που πάρθηκε από τους συνέδρους της Α.Π. το πρωί του Σαββάτου με σταλινικής έκτασης πλειοψηφία, θέτει το ένα τρίτο περίπου του κόμματος έξω από κάθε πεδίο, έδαφος ή όργανο «συνεννόησης».

Είχε προηγηθεί το άνοιγμα του συνεδρίου από τον Αλέξη Τσίπρα όπου σε μια ως συνήθως άνευρη –χωρίς πολιτικές αιχμές- ομιλία του εντυπωσίασε με τρία πράγματα:
(περισσότερα…)