Περιμένοντας μια ακόμα Γραμματεία

Παιδιά, άμα συμφωνείτε κι οι υπόλοιποι να κάνουμε μια petition on line να συμμετέχει ο Μητσοτάκης στη Γραμματεία του Σύριζα. Να αναβαθμιστούμε επιτέλους ως όργανο με έναν πραγματικά μεγάλο ποκαδόρο. Αλλιώς θα ξεμείνουμε με τους σημερινούς και θα παίζουμε μπιρίμπα. Το πολύ πολύ να ‘ρθει ο Αλέκος και να πειραματιζόμαστε με τον κούκο τον μονό.

Σήμερα θα μιλήσουμε για την κλιματική αλλαγή. Όπως ξέρουμε όλοι, η κλιματική αλλαγή είναι υπεύθυνη για πολλά δεινά της ανθρωπότητας, ανάμεσα στα οποία είναι το φαινόμενο του θερμοκηπίου, η παρατεταμένη ξηρασία, η πτώση της στάθμης των λιμνών και η μείωση του νερού στα ποτάμια.

Δράττομαι από την τελευταία παρατήρηση και σημειώνω ότι ακόμη και μεγάλα ποτάμια , όπως είναι ο Δούναβης, ο Γάγγης, ο Νείλος, ο Ρίο Ντε Λα Πλάτα, αντιμετωπίζουν σήμερα σημαντικό πρόβλημα.

Όταν τόσο μεγάλα ποτάμια αντιμετωπίζουν πρόβλημα, είναι δυνατόν ένα ρεματάκι -όπως ο Ποδονίφτης- να μην στερέψει;

Ε λοιπόν λάθος. Ο Ποδονίφτης δεν στερεύει ποτέ. Κατεβάζει πάντα νερό και ιδέες. Χθες πουρνό ο Αλέξης πήρε τον Αλέκο παράμερα και του πρότεινε να κατέβει για Δήμαρχος στην Αθήνα. Ο Αλέκος -χωρίς καμιά αίσθηση του χιούμορ- αρνήθηκε. Οι εκτιμήσεις για τη νέα μεγάλη επιτυχία του Φίλου και Συντρόφου Νίκου Βούτση διίστανται. Άλλοι λένε ότι εκτέθηκε ο Αλέκος. Άλλοι λένε ότι εκτέθηκε ο Αλέξης.

Εγώ λέω ότι δικαιώθηκε ο Σκουρλέτης. Διότι σε ανύποπτο χρόνο είχε δηλώσει ότι «ο Αλαβάνος δεν είναι κατάλληλος για τα θέματα της Περιφέρειας Αττικής». Με την κίνησή του ο Αλέξης επιβεβαίωσε τον εκπρόσωπο τύπου: Ο Αλέκος είναι κατάλληλος αποκλειστικά για τα θέματα του Δήμου της Αθήνας.

Όλες οι υπόλοιπες δικαιολογίες ήταν εκ του πονηρού. «Στενή κομματική υποψηφιότητα ο Αλέκος», «αντικομματική υποψηφιότητα ο Αλέκος», «υποψηφιότητα που διχάζει ο Αλέκος», «ασύμβατη πορεία με τον ΣΥΝ ο Αλέκος»… Τρίχες κατσαρές.

Απλά ο Αλέκος ξέρει μόνο τα Εξάρχεια (λόγω αριστερισμού), το Γκάζι (λόγω πολιτισμού), τα Πατήσια (λόγω οικογενείας), το Κολωνάκι (λόγω περιουσίας). Εσύ θα του μιλάς για τα Μέγαρα της Αττικής κι αυτός θα σου λέει για τα μέγαρα του Τσίλερ. Επομένως κάνει αποκλειστικά για Δήμαρχος Αθηναίων.

Παρά ταύτα και ανεξήγητα, ο Αλέκος αρνήθηκε. Με την νέα αυτή χυλόπιτα αγριεύουν και οι διαθέσεις της μειοψηφίας του ΣΥΝ. Τα όργανα ξεκίνησαν από τη συνεδρίαση της ΠΓ το Σάββατο όπου η τοποθέτηση του Ρεύματος ήταν ότι «είμαστε ανεκτικοί στην υποψηφιότητα Αλαβάνου». Κι έτσι ο Δούναβης της σκέψεως, ο Γάγγης του σχεδιασμού, ο Νείλος των επιτυχιών, ο Ρίο Ντε Λα Πλάτα των προτάσεων, ο Ποδονίφτης των διαρροών, ο φίλος και σύντροφος Νίκος Βούτσης, έχει βρεθεί σε δύσκολη θέση.

Περίμενε μάλιστα 51 μέλη του Εθνικού Συμβουλίου να παραιτηθούν και να προσχωρήσουν στον Σύριζα. Τα 50 μέλη τον έστησαν στο ραντεβού, ενώ ο σοσιαλιστής Αλέξης αντί να παραιτηθεί, έγραψε στον ΓΑΠ ότι δεν παρίσταται στο Εθνικό Συμβούλιο. Περίμενε να τον διαγράψουν και να γίνει Σακοράφα. Επειδή όμως το ΠΑΣΟΚ διαθέτει καλύτερο σχεδιασμό από αυτόν του Βούτση, αδιαφόρησε για τον σοσιαλιστή Αλέξη και αντί να τον διαγράψει τον έστειλε στον Αυτιά.   

Επειδή στις δύσκολες στιγμές οι φίλοι φαίνονται, αλλάζω θέμα, και περνώ στον παλαιόθεν φίλο και αδελφικό σύντροφο του φίλου και συντρόφου Νίκου Βούτση, Γιάννη Μπανιά. Ο φίλος και σύντροφος Γιάννης είναι γνωστός δεξιοτέχνης της πόκας, μάστορας του μπριτζ, πρύτανης της πρέφας, τζον τάραμας του μπλακ τζακ. Τουλάχιστον έτσι με πληροφορεί ο Μπάνης Γιαννιάς, παλιός σύντροφος του Γιάννη Μπανιά. Άσχετα αν στον 7ο όροφο της Κουμουνδούρου κυκλοφορεί η κακοήθεια ότι πρόκειται για τον πιο αποτυχημένο –μετά τον Κύρκο- αρχηγό της αριστεράς.

Προσφάτως έμαθα ότι στις περσινές ευρωεκλογές είχε προσφερθεί να παραιτηθεί από τη θέση του βουλευτή (της οσονούπω λήγουσας θητείας του) και να θυσιαστεί σε εκλόγιμη θέση του ευρωψηφοδελτίου του Σύριζα. Παρόλα αυτά, προσωπικά τον θεωρώ ανιδιοτελή σύντροφο, ψυχή της ενότητας, αρχιτέκτονα του εγχειρήματος, κολλητό των πάντων, μύστη ορατών τε και αοράτων. Τον θεωρούσα δε και μεγάλο ποκαδόρο.  

Δυστυχώς όμως ο φίλος και σύντροφος Γιάννης αντί να κεντήσει στην πόκα, κατέληξε στη πασιέντζα. Αναφέρομαι στην κουτοπόνηρη κίνηση εννέα μελών της Γραμματείας να τσουβαλιάσουν στο ίδιο τσουβάλι τον σοσιαλιστή Αλέξη και τον αναρχοαυτόνομο Αλέκο και να προτείνουν ενωτική διέξοδο του Σύριζα με μια τρίτη υποψηφιότητα.

Ο καλός ο ποκαδόρος πρέπει να μπλοφάρει, αλλά και να χρησιμοποιεί όλα τα φύλλα και όχι μόνο τον Άσσο. Στην περίπτωσή μας όμως ούτε μπλόφα υπήρξε, ούτε άλλο φύλλο (πλην του Άσσου από την Νάξο που δεν ήρθε από την Πάρο) τραβήχτηκε. 

Νιώθω λοιπόν την ανάγκη να σημειώσω κάποιες βασικές αρχές της πόκας που είμαι βέβαιος ότι ήδη γνωρίζει ο φίλος και σύντροφος Γιάννης Μπανιάς:

Ένα μόνο ζεύγος (στα χαρτιά ή στη ζωή) δεν θεωρείται καλό φύλλο. Επομένως άμα ο άλλος πηγαίνει για καρέ του ρήγα, εσύ δεν ψάχνεις ντάμα στην Αίγινα.

Είναι θεμιτό να πας για φλος ρουαγιάλ. Αλλά δεν είναι χαρτί που σου κάθεται κάθε Σεπτέμβρη. Άσε που το έκανε ταινία ο Τζέιμς Μποντ.

Ο καλός ποκαδόρος κρύβει το φύλλο, αλλά κρύβει και την μπλόφα. Δεν γίνεται άμα έχεις καλό φύλλο, να γελά το μουστάκι σου, και άμα έπιασες παντελονόψαρα να κατεβάζεις πλερέζες. Η καλή μπλόφα αξίζει περισσότερο από το καλό φύλλο. Το έχει πει ο Μητσοτάκης.

Τέλος ας αναφέρω μια θρυλική αγγλοσαξωνική παροιμία για το μπριτζ που όμως έχει εφαρμογή και στο σεξ και στην πολιτική: «Άμα δεν έχεις καλό παρτενέρ πρέπει να έχεις καλό χέρι». Στην προκειμένη περίπτωση ο φίλος και σύντροφος Γιάννης Μπανιάς ούτε καλό χέρι είχε, ούτε καλούς παρτενέρ.

Και εξηγούμαι: Στη χθεσινή γραμματεία ο ΣΥΝ ήταν σε απόγνωση και αμηχανία. Πήρε νέα αναβολή για την Τετάρτη περιμένοντας να ανακοινωθεί πρώτα η βελζεβούλεια υποψηφιότητα και μετά να καταγγείλει τη διάσπαση.

Οι Μετωπικοί έχοντας IQ ραδικιού αδυνατούσαν να κατανοήσουν γιατί ο Αλέκος είναι ακατάλληλος για την Περιφέρεια, αλλά κατάλληλος για τον Δήμο. Δεν έχουν εντρυφήσει στη σκέψη Σκουρλέτη που εξήγησα παραπάνω.

Οι Εννιά του Μπανιά έπαιξαν γκανιάν την «Ενότητα» και πλασέ την «Διέξοδο», χωρίς ωστόσο να αποκαλύπτουν το όνομά της. Προς το παρόν η μυστήρια υποψηφιότητα των Εννιά κινείται στο χώρο της αλφαβήτας. Ξεκίνησαν από το Γάμα (το Άλφα απαγορεύεται για τους γνωστούς λόγους), πήγαν στο Δέλτα, μετά στο Σίγμα, τέλος στο Χι. Επειδή εξαντλήθηκε το αλφάβητο ξαναρχίσαν από την αρχή, πήδηξαν το Άλφα (για τους γνωστούς λόγους) και κάτσαν στο Βήτα. Λόγω κακών συναναστροφών με το Άλφα, το Βήτα δεν θα δεχτεί, οπότε θα ξαναρχίσει η γύρα.  

Στη Βαλτετσίου χθες πέρα από αλφαβητικές ασκήσεις είχαμε και μουσική. Παίχτηκαν όλα τα πένθιμα εμβατήρια για την ενότητα. Οι Εννιά ερμήνευσαν τόσο ανατριχιαστικά το δεύτερο μέρος της Τρίτης Συμφωνίας, ώστε σήκωσαν τον Μπετόβεν από τον τάφο του. Ο Λούντβιχ δάκρυσε μαζί με τους Εννιά, πήρε πίσω την αφιέρωση του Πένθιμου Εμβατηρίου στον Ναπολέοντα Βοναπάρτη, αφιερώνοντάς το οριστικά και τελεσίδικα στον Ναπολέκο Βοναπάρτη.

Δεν γνωρίζω αν ο Φίλος και Σύντροφος Νίκος Βούτσης μούτρωσε με τους Εννιά του Μπανιά που δεν υπερασπίστηκαν αποτελεσματικά την πολιτική αξιοπρέπεια του κόμματος. Είμαι βέβαιος όμως ότι η σχέση του Φίλου και Συντρόφου Νίκου με τον φίλο και σύντροφο Γιάννη, θα διατηρηθεί ειλικρινής, θερμή και αδελφική. Πέρα από μια ηχηρή μεταπήδηση, κανα δυό πουλήματα, πέντε έξι πισώπλατες μαχαιριές, και κάτι ψιλά χρωστούμενα από την εποχή του ΚΚΕ εσ. οι φίλοι και σύντροφοι Γιάννης και Νίκος δεν έχουν τίποτα να χωρίσουν και θα συνεχίσουν να συνεργάζονται αποτελεσματικά.

Η εξηκοστή ογδόη ίντριγκα και ο εβδομηκοστός πέμπτος ελιγμός, πάντα για το καλό της αριστεράς και της ενότητας, δεν μπορεί παρά να αποσπάσει το μελλοντικό μας χειροκρότημα.